Błękit jak z Malczewskiego! O kameralistyce Władysława Żeleńskiego – DNA Muzyki Polskiej #26

„Działalność swą rozpoczął w czasach, kiedy rozległe ugory naszej gleby muzycznej zdawały się błagać same o uprawę, muskane drażniącym promieniem świetlanej Chopina. […] Potrzeba było zastępu pracowników, wzbogaconych środkami talentu, wiedzy i woli. Jednym z największych przodowników tego tak potrzebnego zastępu stał się […] Żeleński – oracz tej gleby wytrwały, z ukochaniem i świadomością swych celów ziarno siejący” – tak pisał o nim Felicjan Szopski, jego uczeń i autor pierwszej poświęconej mu monografii, wydanej w 1928 roku. Tematem dzisiejszego odcinka będzie jeden z zapomnianych mistrzów polskiej muzyki XIX wieku – Władysław Żeleński. Z Pawłem Bieniem rozmawia Sulamita Ślubowska – skrzypaczka (solistka i kameralistka), absolwentka Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w klasie prof. Szymona Krzeszowca, w której obecnie pracuje jako wykładowczyni akademicka. Zdobywczyni m.in. I nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Młody Paganini; w roku 2022 została nominowana do prestiżowej nagrody „Koryfeusze Muzyki Polskiej” w kategorii Odkrycie Roku. Prymariuszka Equilibrium String Quartet – zespołu koncentrującego się na przywracaniu do życia (z uwzględnieniem historycznych praktyk wykonawczych i we współpracy z muzykologami) zapomnianych utworów okresu Klasycyzmu i wczesnego Romantyzmu na ziemiach polskich.   Spis treści (00:00) Wprowadzenie (01:11) Początek rozmowy (04:03) Od Elsnera do Żeleńskiego (06:56) Malarskość i kolorystyka (10:02) DNA kameralistyki Żeleńskiego (12:29) Postęp vs nowatorstwo (15:22) Inne obszary twórczości (18:31) W stylu poważnym (22:03) Narodziny interpretacji (24:56) Muzyczne wykopaliska (27:32) Ojciec i syn (30:36) Moniuszko vs Żeleński   Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „Dziedzictwo Muzyki Polskiej”.