732. Komu potrzebna jest pomoc humanitarna? - debata lemkinowska 2012r.

Debatę zorganizowali Fundacja Centrum im. Profesora Bronisława Geremka oraz Polska Akcja Humanitarna. Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, 29 maja 2012 r. [1h47min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/komu-potrzebna-jest-pomoc-humanitarna/ – „Przemysł humanitarny” od dziesiątków lat wie, co trzeba zrobić, żeby było lepiej. Przy każdym projekcie powstają tony opracowań i ocen, które ostatecznie stają się bezużyteczne, ponieważ organizacje humanitarne wybierają interes własny i darczyńców a nie interes ofiar. Powinniśmy zmusić te instytucje do lepszego działania, musimy je kontrolować. To jest nasze zadanie – powiedziała Linda Polman podczas Debaty Lemkinowskiej. 29 maja 2012 r., w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego odbyła się debata „Komu potrzebna jest pomoc humanitarna?”, zorganizowana przez Fundację Centrum im. Profesora Bronisława Geremka oraz Polską Akcję Humanitarną. Spotkanie stanowiło kolejną odsłonę cyklu debat, upamiętniających postać oraz dokonania Rafała Lemkina – polskiego prawnika i karnisty, twórcy pojęcia „ludobójstwo” i współautora projektu Konwencji w sprawie Zapobiegania i Karania Zbrodni Ludobójstwa, która została podpisana 9 grudnia 1948 r. W dyskusji udział wzięli: Linda Polman – holenderska dziennikarka, reportażystka, autorka książki „Karawana kryzysu. Za kulisami przemysłu pomocy humanitarnej”. Patrick de Saint-Exupéry – francuski dziennikarz, były korespondent „Le Figaro” w m.in. Liberii i Rwandzie. Grzegorz Gruca – członek Zarządu Polskiej Akcji Humanitarnej, brał udział w zakładaniu misji zagranicznych PAH w Iraku, Afganistanie i na Sri Lance. Spotkanie prowadził Konstanty Gebert – dziennikarz, komentator, publicysta, dyrektor warszawskiego biura Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych. Dyskusja koncentrowała się wokół problematyki, na którą zwróciła uwagę Linda Polman w książce „Karawana kryzysu. Za kulisami przemysłu pomocy humanitarnej”. Praca ta zyskała rozgłos w międzynarodowej opinii publicznej, zaś podstawowa teza wywodu okazała się trwałym elementem opisu patologii pomocy humanitarnej, która przekształciła się w przemysł (aid industry), obracający miliardami dolarów w walce o jak największy udział w rynku. „Karawana kryzysu” to trafna, a zarazem szokująca, analiza międzynarodowej pomocy humanitarnej od Półwyspu Bałkańskiego po Darfur, od Somalii po Afganistan. Linda Polman pisała, że „Podstawą humanitaryzmu jest obowiązek bezwarunkowego ulżenia ludziom w cierpieniach. Organizacje humanitarne, które podpisują się pod płynącymi z humanitaryzmu zasadami Czerwonego Krzyża, przyrzekają zachować neutralność (odżegnanie się od współpracy z jedną ze stron), bezstronność (udzielanie pomocy wszędzie tam, gdzie jest potrzebna) oraz niezależność (od interesów geopolitycznych, militarnych albo innego rodzaju)”. Rzeczywistość jest jednak o wiele bardziej niejednoznaczna niż zasady, którymi oficjalnie kierują się międzynarodowe organizacje – pomocy udziela się nawet wówczas, gdy pieniądze i towary zasilają kasy wojenne walczących stron. W rzeczywistości trudno więc mówić o neutralności czy bezstronności. Pojawia się zatem pytanie o sensowność akcji humanitarnych, zwłaszcza w przypadku, gdy pomoc ginie w sidłach korupcji albo przedłuża wyniszczające walki. Jak więc pomagać światu w sposób rozsądny? Jeśli nie uda się osiągnąć tu konsensusu, to może lepiej w niektórych przypadkach zrezygnować z działań humanitarnych? Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #pomochumanitarna #debata #pomoc #humanitaryzm #debatalemkinowska #akcjehumanitarne